جلوه های انسان کامل در تبعیت از حضرت علی (ع)

خبرگزاری سریع، کابل: سیزدهم رجب از ایام ارزشی مسلمانان است که همه ساله از آن گرامی داشت به عمل می آید، این روز مبارک مصادف است با تولد میمنت بار حضرت علی (ع)، آن حضرت نمونه و مصداق کامل الگوی یک انسان کامل است. اسلام واقعی که از کلمه تسلیم شدن در پیشگاه خداوند نشأت گرفته است تمام مصادیق و جلوه‌های آن در منش و کردار علی (ع) برجسته است. او به مفهوم واقعی اش تسلیم اراده و رضایت پروردگار بود، ابعاد زیست و زندگی آن حضرت در تمام دوران حیات مبارک اش اگر مورد مطالعه قرار گیرد؛ آنگاه هر انسان روشن ضمیر و خداجو به این واقعیت پی می‌برد که اگر هر فردی شیوه و روش علی را در خداشناسی و فرمان برداری از دستورات الهی اختیار نماید بدون شک به مسیر هدایت و راه راست رهنمون می‌گردد.

تمام حیطه‌های زندگی علی از دوران خانه نشینی گرفته تا خلافت، سراسر اعجاز و رعایت مصالح علیای اسلامی است، او با کلام اش معجزه می آفرید و مردم را به راههای زندگی سالم دعوت می‌نمود، کتاب اش ( نهج البلاغه) پر از حکمت، سیاست سالم و اندرزهایی است که تا پایان هستی همچنان بکر و تازه است، دوران حکومت داری اش را اگر مورد تدقیق و مطالعه قرار دهیم چنان در راستای اجرای عدالت کار می‌نمود که می گفت تمام مال و منال بیت المال را از هر آنکسی که قبل از وی ربوده واپس خواهد کرد. زندگی علی کاملا خداگونه و رنگ و بوی الهی داشت، اگر خشم می‌گرفت به خاطر خدا بود، اگر ترحم و مروت و مودت می ورزید نیز در راستای جلب رضایت الهی گام بر میداشت یکی از نمونه های زندگی خداگونه آن حضرت مواجهه با پهلوان نامی از مشرکین مکه بود، زمانی که این پهلوان را به زمین زد و می خواست او را از بین ببرد به صورت آن حضرت توف انداخت، حضرت علی (ع) بخاطری که در حالت خشم از رفتار وی کاری نکرده باشد او را در میدان رها کرد و خودش قدمی زد تا خشم اش فروکش کند؛ آنگاه که به سراغ پهلوان آمد از آن حضرت پرسید چرا در موقعی که توف انداختم مرا نکشتی، آن حضرت در جواب گفت اگر در چنین حالت ترا از بین میبردم بخاطر خشم و فروکش کردن غضب ام بود؛ در حالیکه تمام دشمنی و دوستی من با مخلوق در طول رضای پرودگار است؛ لذا در چنین حالت هیچگونه اجر و پاداشی از پروردگار نداشتم، آن پهلوان گفت ای علی اگر تو در راستای کسب رضایت چنین پروردگار مبارزه می کنی و هدف ات اشاعه‌ی این دین و آئین است پس من از هم اکنون اسلام آوردم.

اما حضرت یونس (ع) هنگامی که قوم اش را به دین حق دعوت نمود آنان دعوت این پیامبر الهی را نپذیرفتند؛ حضرت یونس به خشم آمد و با حالت خشم از قوم اش جدا شد راه دریا به پیش گرفت؛ در همین حالت وقتیکه سوار کشتی شد در قرعه کشی میان افراد داخل کشتی بازنده گردید و آن حضرت را در آب انداختند و در نهایت در کام نهنگ بلعیده شد تا زمانی که در شکم ماهی توبه و استغفار کرد آنگاه پروردگار توبه اش را پذیرفت و رسول اش را در خشکی از کام نهنگ بیرون کشید.

خشم و خوشی که در راه رضای پروردگار باشد چنین مزیت و سعادت را در پی دارد؛ لذا حضرت علی به عنوان یک انسان نمونه و الگوی کامل انسانیت، زندگی اش را در راه رضای پرودگار سپری نمود و سر انجام نیز شهد شیرین شهادت را نوشید؛ اگر هر فرد بشریت منش و رفتار آن حضرت را در پیش گیرد به یقین میتوان گفت که در هیچ مقطع زندگی دچار رخوت و سستی در امر فرمانبرداری از دستورات الهی نخواهد شد و سر انجام اش نیز خیر و عاقبت شیرین ابدی را در پی خواهد داشت.